Mijn interesse in de astrologie
   

De mythe van Pluto en Persephone loopt als een rode draad door mijn leven.
Als kind vond ik het verhaal al indrukwekkend, maar toen had ik natuurlijk nog geen flauw benul van de onderliggende lagen. Mijn interesse daarin groeide met de jaren gestaag. Soms dacht ik er wel klaar mee te zijn, maar tot mijn verbazing bleken er steeds weer nieuwe dimensies op te duiken.
Pas écht interessant werd het toen ik, in de laatste jaren van mijn analyse, mijn persoonlijke problematiek zover onder de knie had gekregen dat er ruimte ontstond voor andere zaken. Vanaf dat moment begon mijn interesse in de menselijke conditie zich  verder te ontwikkelen dan de zielenroerselen van mijzelf en mijn gecompliceerde familie.

Ik zal u de details besparen, maar geloof me, rond mijn ouderlijk huis stond geen gewone tuin. Het had meer weg van een verwaarloosd park waar een groot hek omheen stond. Door gebrek aan onderhoud was binnen de afrastering een ware wildgroei ontstaan aan treurige neuroosjes die daar, ongeremd door enig toezicht, weelderig konden tieren. Het was geen prettige plek om te vertoeven, want de akelige stekels prikten steeds gemener. Geen wonder dat in mij het verlangen groeide om over het hek te klimmen en de vrije wereld in te ademen. Eenvoudig was dit allerminst. Hoewel ik zelf al vele pogingen had ondernomen lukte het pas toen ik een onverhoopt zetje in de goede richting kreeg.
Met alle liefde en geduld van de wereld begeleide mijn analytica me op een overleveringstocht die niet minder dan dertien moeilijke jaren zou gaan duren. Pas daarna vond ik eindelijk de sleutel waarmee ik zelf de poort dorst te openen. Sindsdien kon ik niet alleen vrijelijk in en uit lopen; ik begon plezier te krijgen in het wieden en puinruimen en ging zelfs van de tuin houden waar ik in het verleden toch het liefst zover mogelijk vandaan had willen vluchten.
Na verloop van tijd leerde ik alle hoekjes en gaatjes kennen en tot mijn niet geringe verbazing zag ik dat het hek steeds verder naar achter week. Op een gegeven moment was het zelfs zover naar de achtergrond verdwenen dat het hele wereldtoneel binnen het park viel. Daarna werd het leven één grote ontdekkingstocht. Soms voelde ik me net Alice in Wonderland. Vooral toen ik steeds verder uitwaaierende patronen ontwaarde op plekken waar voorheen chaos had geheerst. Helemaal boeiend werd het toen ik ontdekte dat ons brein een soort computer is waarin álles bewaard blijft. 
In de loop van de tijd kunnen de programma’s wel een beetje verschuiven, maar de grote lijnen blijven net zolang intact tot de programma’s bewust vervangen, of verwijderd worden. Ze zitten alleen zó diep weg geborgen -  in de diepste en oudste regionen van onze geest - dat bijna iedereen ze heeft vergeten.
Dat is er de oorzaak van dat ons leven, zowel in positieve als in negatieve zin, nog steeds wordt beïnvloed door de grote collectieve waarden van het allereerste uur.

Wat dat betreft verschaft de mythe van Pluto en Persephone niet alleen informatie over een ontdekkingstocht door de onderwereld van de antieke wereld. Ze is nog steeds actueel. Al moet gezegd worden dat ik pas veel later tot dát inzicht zou komen. Om precies te zijn nadat ik, nu alweer meer dan dertig jaar geleden, in contact kwam met de astrologie.
Dat is niet vanzelf gegaan! Ik moet niets hebben van obscure waarzeggerij en zweverig new-age geblaat. In mijn onnozelheid vond ik de astrologie hoogst verdacht.
Ik was nooit vergeten hoe een vriendin van mijn moeder vroeger eens naar een waarzegster was geweest die had voorspeld dat haar hele gezin bij een verkeersongeluk om het leven zou komen. Niet dat het ooit gebeurde, maar de rest van haar leven heeft de arme vrouw uit pure doodsangst haar gezin getiranniseerd. Ik stond dan ook absoluut niet open voor het advies van een vriendin om astrologisch advies in te winnen over iemand die me zeer na aan het hart had gelegen. 

Wat was het geval.
Mijn eerste grote liefde was een oudere man die ernstig ziek was toen ik hem ontmoette. De relatie was zo dramatisch dat ik, in mijn onmacht over zoveel verdriet, de herinnering heel ver weg had gestopt. Niet dat ik iets was vergeten, ik kon er alleen emotioneel niet bij.
Gedurende het grote puinruimen moesten echter alle bevroren deeltjes uit de ijskelder worden gehaald, zodat ze konden ontdooien en me niet meer in de weg zitten. Ik moest in contact komen met een deel van mijn verleden waarvan eigenlijk alle sporen waren uitgewist. Op een gegeven moment twijfelde ik zelfs aan het overlijden van mijn vroeger lief. Om daar duidelijkheid over te krijgen ben ik toen naar het bevolkingsregister gestapt om zijn overlijdensakte op te vragen. Na enig soebatten kreeg ik zowaar een stapeltje papieren mee. Tot mijn verbazing zat ook zijn geboorteregister erbij en daarop stond het exacte moment van zijn geboorte. Ik wist toen nog niet dat zoveel nauwkeurigheid eigenlijk iets heel bijzonders was voor die tijd. Ik wist trouwens überhaupt niet wat ik verder met de documenten moest. Ik had er vrede mee dat het verleden nooit meer terug kon komen en dat was dát.
Tot die vriendin zei, als jij zo precies weet waar en hoe laat hij is geboren, kun je een horoscoop van hem laten maken en dat zou wel eens heel verhelderend kunnen zijn.
Zij, op haar beurt, was bevriend met een astrologe waar ze altijd heel positief over sprak. Ik kende de vrouw niet en eigenlijk meer om van het gezeur af te zijn gaf ik mijn vriendin de benodigde gegevens mee. Ik verwachtte er niks bijzonders van, want wat zou iemand nou kunnen aanvangen met zo weinig informatie? 
Het enige wat nodig bleek te zijn waren een paar summiere gegevens. Namelijk dat het een man betrof die op een bepaalde plek, dag, uur  en jaar was geboren. Meer niet! Maar wat kan een balletje toch vreemd rollen!
Mijn vroeger lief had me een familiegeheim verteld waar ik nooit over had gesproken. En laat de bewuste astrologe dát er nu zonder enige voorkennis uithalen!
Toen wilde ik toch wel eens uit haar eigen mond horen wat dat allemaal te betekenen kon hebben. Dat werd een boeiend gesprek! Toch duurde het daarna nog wel een paar jaar voordat ik toe was aan meer. Mijn interesse werd pas definitief gewekt toen ik de boeken van de astrologe en psychoanalytica Liz Greene begon te lezen. Maat toen zat ik ook meteen met rode konen op het puntje van mijn stoel. Ik kwam al heel snel tot de conclusie dat astrologie niets minder is dan pure psychologie omgezet naar een andere taal. Daarna kwam alles in een stroomversnelling.
Door mijn achtergrond had ik geen moeite met de vertaalslag. Wel was ik er diep onder de indruk van dat ik, naast de bekende psychologische kennis, ook feiten en gebeurtenissen in een tijdskader leerde plaatsen.
Het gaf me het gevoel alsof ik een soort vliegbrevet had gekregen waarmee ik niet alleen door de tijd kon vliegen, maar ook nog  onderwater mee kon duiken. Ik was in mijn element!

------

Misschien valt het nut van de astrologie, in deze moderne tijd, nog het best te verduidelijken door een paar verschillen met andere disciplines te geven.
Vroeger hielden de dominees en priesters de mens voor dat hij eigenlijk een slecht wezen was en dat dit de oorzaak was van zijn ellende. Maar, als hij leefde als een goed en gelovig mens zou hij na zijn dood verlost worden en hem als beloning de hemel wachten. Toen de mens mondiger werd, en in steeds mindere mate nog een boodschap had aan dat verhaal, ging hij met zijn ellende naar de psycholoog. Die maakte hem duidelijk dat hij helemaal niet slecht was en ook nóoit geweest. Hoogstens een beetje verward. De psycholoog reikte vervolgens de handvatten aan waarmee heel wat problemen konden worden opgelost. Sindsdien werd de hemel in het hiernamaals steeds vaker ingeruild voor een hemel op aarde in het hier en nu. Dat gaf een hoop lucht, maar het nadeel was wel dat hiermee het pure religieuze besef van de mens maar al te vaak met het badwater werd weggegooid. De astroloog heeft wat dit betreft iets extra’s in de aanbieding.
Omdat hij ziet hij waarom bepaalde dingen, op bepaalde ogenblikken gebeuren vindt hij de mens noch slecht, ziek of verward. Hij heeft geleerd dat álles, geboorten, ontmoetingen, problemen, noem maar op, een uitdaging vormen waarmee meer diepgang verworven kan worden. 
Alleen is het ene moment soms beter geschikt voor iets dan het andere. Dat wordt veroorzaakt door (vermeende) planeet invloeden. De astroloog heeft geleerd dit te onderkennen en daarom kan het een bevrijdende uitwerking hebben als hij over iemands schouder meekijkt en adequate tips en indicaties geeft. Een analytisch astroloog kan daarnaast ook het nodige psychische spit en herstel werk verrichten.

De astrologie heeft veel te bieden. Ze kan, indien nodig, de mens ook weer dichter bij zijn religieuze bron brengen, 
Alleen is er jammer genoeg  veel kaf onder het koren!
Zo is de astrologie al te vaak misbruikt voor het gewin van grote machtsconflicten. Zowel Hitler en Churchill hadden allebei astrologen in dienst. Maar ook al staat álles in de sterren geschreven, wil dit allerminst zeggen dat een astroloog het er allemaal uit kan halen. Al kan iemand nog zoveel technische kennis van astrologische begrippen hebben; hij zal toch echt niet verder kunnen springen dan de polsstok van zijn eigen bewustzijnsniveau lang is. Laten we eerlijk zijn, de meeste mensen hebben een brein dat behoorlijk vertroebeld is door de waas van eigen projecties en ook astrologen zijn hier niet van gevrijwaard.
Waar het mijzelf betreft is de astrologie de laatste jaren naar de achtergrond verschoven. Voor mij is het schrijven over de diepere dimensies van het leven belangrijker dan het maken van horoscopen. Daar begin ik ook niet meer aan. Bovendien heeft het merendeel van mijn schrijfwerk niets met astrologie te maken.
In het boek Door het oog volgen we de astrologie wel. Het is geschreven in de hoop dat de mens nog net op tijd wakker wordt om het tij van eventuele toekomstige rampen te keren: indrukwekkende kost!

Ik wens u veel leesplezier.