Birds of paradise is een homage aan mijn, alweer jaren geleden, overleden moedertje en bestaat uit de volgende items.

• een verhaal dat de inspiratie voor de film verduidelijkt
• een door het betreffende nummer geïnspireerde digitale film
• een selectie stills van de gebruikte afbeeldingen

Mijn moedertje bereikte de respectabele leefdtijd van zevenentachtig jaar. Enkele jaren voor haar overlijden uitte zij de wens dat wij op haar begravenis Birds of paradise van Snowy White voor haar zouden spelen. Het had nog heel wat voeten in de aarde voordat ik begreep wat zij bedoelde. Want ons écht iets duidelijk maken was nooit haar sterkste punt en naarmate de jaren vorderde werd dat er bepaald niet beter op.

Moeders leven valt te omschrijven als de zoektocht van een vogeltje dat vroegtijdig uit het nest werd gekwakt. Zonder geldig excuus beschouwde mijn grootmoeder de geboorte van haar dochtertje als een last waar zij niet mee uit de voeten kon. Zodoende werd de baby, amper zes weken oud, ondergebracht bij een boerengezin waar zij tot de pubertijd liefderijk werd opgenomen. Een paar keer per jaar vervaardigde de deftige dame uit Amsterdam het zich om naar het platteland te komen. Met koude ogen en armen vol foute kadootjes waar haar dochtertje zich slechts verlegen mee voelde.