De afgelopen weken was ik lekker bezig met het  ontwerpen van een serie kerstkaarten, toen ik opeens een hele andere richting op dreef. Met kerst had het al gauw niets meer te maken en bomen..! Geen idee waar die gebleven zijn. Ja, ik ben het wel bomen blijven noemen, maar eigenlijk zijn het werelden op zichzelf geworden. En zoals dat dan gaat, van het een komt het ander. Ik vergeet de afwas en de stofzuiger. Loop niet eens meer naar de brievenbus en neem de telefoon niet op. Zo nieuwsgierig ben ik zelf naar wat er uit mijn vingers komt. Ik laat m'n koppie altijd lekker los en ben dan achteraf zelf het meest verbaasd over hetgeen er toch weer allemaal zonodig uit moest.

...En verder heb ik hier en daar wat wijze woorden toegevoegd. Nee, niet van mezelf. Dat zullen we de lezer maar besparen. We zitten overigens wel met een probleem. Dit is een galerie geworden voor hen die een heel beetje boel geduld kunnen opbrengen. We zullen maar zeggen dat het echt iets voor de fijnproever is geworden.

Ik heb de afbeeldingen wel zo goed als mogelijk gecomprimeerd, maar ben daar erg voorzichtig mee geweest. Voor het maken van deze galerie heb ik namelijk een schitterend metallic kleurenpalet gebruikt waar ik helemaal verliefd op ben geworden, maar Oe-la-la die bitjes toch!